gm. Gąbin, pow. płocki, woj. mazowieckie

Wieś powstała przed 1790 r. W 1885 r. miała 15 domów, 152 mieszkańców i 228 morgów gruntu. Usytuowana była w niej ewangelicka szkoła elementarna.

Osada niezachowana, położona pierwotnie po wschodniej stronie rzeki Osetnica, na północny-wschód od Jeziora Lucieńskiego. Teren wsi całkowicie zalesiony. Jedyną pozosta łością po kolonistach jest zachowany do dnia dzisiejszego cmentarz.

Cmentarz - położony po wschodniej stronie rzeki oraz drogi biegnącej przez masyw leśny w linii północ-południe (tak jak pierwotnie rozlokowana była osada). Usytuowany na naturalnym wzniesieniu, rozplanowany na nieregularnym kształcie, pierwotnie otoczony płotem (pomiędzy zachowanymi do dnia dzisiejszego cementowymi słupkami rozwieszony był łańcuch). W południowej części cmentarza zachowane: pozostałość cementowego nagrobka oraz drewniany krzyż ozdobnie wycięty na końcach ramion.