gm. Młodzieszyn, pow. sochaczewski, woj. mazowieckie

Wieś założona przez osadników holenderskich w 2. połowie XVIII w. W 1827 r. miała 22 domy i 205 mieszkańców. W 1886 r. 188 mieszkańców i 365 morgów obszaru. Wchodziła wówczas w skład dóbr Januszew, wcielonych do dóbr królewskich Iłów.

Wieś rzędowa położona na zachód od Lasu Rzepkowskiego, po północnej stronie szosy prowadzącej z Młodzieszyna do Iłowa.

Krajobraz kulturowy zachowany w bardzo dobrym stanie - widoczne pośród rozłogów pól obsadzonych wierzbami i topolami sztucznie usypane wzgórki, na których lokowane były tradycyjne zagrody. Wiodą do nich, od głównej drogi biegnącej przez osadę (usypanej powyżej otaczającego terenu), drogi dojazdowe. Zachowane dwa obiekty tradycyjnej architektury.

Nr 5 - dom drewniano-murowany, wzniesiony na początku lat 20. XX w., usytuowany kalenicą do drogi, po jej południowej stronie, w trzybudynkowej zagrodzie otoczonej sztachetowym płotem. Od strony zachodniej stodoła i szopa. Pomiędzy domem a drogą duży ogródek kwiatowo-warzywny otoczony sztachetowym płotem. Budynek wykonany z drewna sosnowego, w konstrukcji wieńcowej, na węgłach łączony na rybi ogon z ostatkami, ze ścianami obitymi płytą pilśniową (część mieszkalna) oraz murowany z cegły spojonej zapraw ą cementowo-wapienną, nie tynkowany (obora i stodoła). Całość nakryta wysokim dachem krokwiowo-jętkowym, wzmocnionym stolcem i krzepicami, pokrytym blachą. Od strony północnej wejście do sieni przez drewniany ganek wzniesiony w konstrukcji słupowej oszalowanej deskami. ściany malowane farbą olejną, okna zaopatrzone w płycinowe okiennice. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, trzyosiowe, z tradycyjnym systemem ogniowym umieszczonym asymetrycznie bliżej ściany z oborą, złożonym z pieca chlebowego, wędzarni (w kominie), dwóch trzonów kuchennych, dwóch ogrzewaczy i pieca kaflowego na granicy izb w osi wschodniej. Obora jednopomieszczeniowa, z centralnym przejściem, po jego obu stronach wydzielone przepierzeniem stanowiska dla bydła i trzody chlewnej. Stodoła jednoklepiskowa, jednosąsiekowa. Budynek zachowany w dobrym stanie.

Bez numeru - dom drewniany, wzniesiony przed 1945 r., usytuowany kalenic ą do drogi, po jej południowej stronie, w jednobudynkowej zagrodzie otoczonej sztachetowym płotem. Pomiędzy domem a drogą mały ogródek kwiatowo-warzywny oraz studnia. Budynek wykonany z drewna sosnowego, w konstrukcji wieńcowej, na węgłach łączony na rybi ogon z ostatkami, ze ścianami malowanymi wapnem z dodatkiem niebieskiej farbki oraz obitym deskami (od strony zachodniej), nakryty wysokim dachem krokwiowo-jętkowym, wzmocnionym krzepicami, pokrytym papą. Pierwotnie pod wspólnym dachem znajdowała się również część gospodarcza (obora i stodoła), rozebrana w połowie lat 80. XX w. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, dwuosiowe, z pierwotnie tradycyjnym systemem ogniowym, obecnie częściowo wyburzonym, złożonym jedynie z trzonu kuchennego oraz ogrzewacza i pieca chlebowego. Budynek zachowany w dostatecznym stanie.