gm. Słupno, pow. płocki, woj. mazowieckie

Wieś notowana po raz pierwszy w 1239 r., zasiedlona przez osadników holenderskich na przełomie XVIII i XIX w. W 1827 r. miała 6 domów i 57 mieszkańców. W 1889 r. miała 5 osad, 7 domów, 67 mieszkańców i 120 morgów gruntu (w tym 87 morgów roli).

Wieś rzędowa usytuowana po północnej stronie Wisły, w pobliżu koryta rzeki pomiędzy Borowiczkami i Bielinem (od północy) a Liszynem (od południa).

Wszystkie elementy tradycyjnego holenderskiego krajobrazu kulturowego (rozłogi pól, rowy melioracyjne, drogi dojazdowe prostopadłe do koryta rzeki, obsadzone wierzbami miedze i drogi dojazdowe do gospodarstw) zachowane w dobrym stanie. Całkowicie zmienione siedliska i zagrodyna wyrównanym terenie posadowione duże nowoczesne gospodarstwa, z dużymi kubaturowo budynkami w zabudowie rozproszonej.