gm. Iłów, pow. sochaczewski, woj. mazowieckie

Wieś zasiedlona przez kolonistów holenderskich najprawdopodobniej pod koniec XVIII w. W1827 r. miała 3 domy i 22 mieszkańców. W 1889 r. 106 mieszkańców i 217 morgów powierzchni.

Wieś rzędowa usytuowana po północnej stronie szosy z Młodzieszyna do Iłowa, pomiędzy Lasem Rzepkowskim a Łaziskami.

Krajobraz kulturowy wsi związanej z osadnictwem holenderskim zachowany w niezbyt dobrym stanie. Praktycznie jedynym świadectwem pobytu kolonistów są zachowane trzy tradycyjne siedliska - jedno w stanie destrukcji, dwa adaptowane na cele letniskowe.

Nr 15 - dom murowany, zbudowany przed 1945 r., w trzybudynkowej zagrodzie usytuowanej w zachodniej części wsi, położonej po zachodniej stronie drogi, wzdłuż linii północ-południe. Na terenie siedliska, w północnej części piwnica, w zachodniej stodoła. Budynek wykonany w technologii glinobitki, od zewnątrz otynkowany po 1945 r. ściany nakryte wysokim dachem dwuspadowym, krokwiowo-jętkowym, pokrytym blachą. Pod wspólnym dachem część mieszkalna (od strony południowej) i obora. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, dwuosiowe, obora jednopomieszczeniowa. System ogniowy współczesny, przebudowany. Budynek w dostatecznym stanie.

Nr 15 - piwnica murowana, zbudowana współcześnie z domem, wykonana w technologii glinobitki, od strony wschodniej i zachodniej ściany obsypane ziemią, nakryte dwuspadowym dachem krokwiowym pokrytym papą. Wnętrze jednoprzestrzenne. Budynek zachowany w dostatecznym stanie.

Bez numeru - dom murowany, zbudowany przed 1945 r., w czterobudynkowej zagrodzie usytuowanej w zachodniej części wsi, położonej po zachodniej stronie drogi, wzdłuż linii północ-południe. Na terenie siedliska od strony południowej nowy dommurowany z cegły, od zachodniej stodoła i obora. Budynek murowany z kamienia spojonego zaprawą gliniano-wapienną, otynkowany. ściany nakryte wysokim dachem dwuspadowym, krokwiowo-jętkowym, poszytym żytnią słomą, z "wróblami" - snopeczkami osłaniającymi kalenicę. Budynek wyłącznie o funkcji mieszkalnej. Wnętrze dwutraktowe, trzyosiowe. System ogniowy współczesny, przebudowany. Budynek w dostatecznym stanie, w trakcie remontu.

Bez numeru - dom murowany, zbudowany ok. 1930 r., w jednobudynkowej zagrodzie usytuowanej we wschodniej części wsi, położonej po południowej stronie drogi, wzdłuż linii wschód-zachód. Budynek wykonany w technologii glinobitki, z gliny zmieszanej z małymi kamykami i sieczką. ściany nakryte dachem dwuspadowym, krokwiowo-jętkowym, pokrytym słomą i płytą pilśniową. Pod wspólnym dachem część mieszkalna (od strony wschodniej) i obora. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, dwuosiowe, z centralnie umieszczonym ceglanym systemem ogniowym, z piecem chlebowym w sieni (zdewastowanym), trzonem kuchennym w kuchni (od strony południowej). Obora jednopomieszczeniowa. Budynek w złym stanie.