gm. Dąbie, pow. kolski, woj. wielkopolskie

Wieś duchowna (wł. arcybiskupstwa gnieźnieńskiego) zasiedlona przez osadników holenderskich w 1779 r. W 1789 r. liczyła 5 domów i 34 mieszkańców.
W 1827 r. miała 22 domy i 169 mieszkańców (łącznie z Grabiną Wielką).

Wieś rzędowa położona na północ od Grabiny; na północny-zachód od Dąbia. Zagrody rozlokowane od strony wschodniej wzdłuż drogi biegnącej południkowo przez osadę.

Krajobraz kulturowy związany z osadnictwem holenderskim przekształcony. Brak przykładów tradycyjnej architektury związanej z osadnikami. Zachowany cmentarz kolonistów.

Cmentarz - usytuowany na południowy-wschód od osady, przy drodze prowadzącej do Grabiny. Założony na planie zbliżonym do kwadratu, całkowicie zarośnięty drzewami i krzakami, od strony północnej i wschodniej przytyka do małego kompleksu leśnego. Brak zachowanych nagrobków.