gm. Gąbin, pow. płocki, woj. mazowieckie

Wieś Czermno lokowana była na prawie niemieckim w 1494 r. W XVI w. była własnością królewską. Holendry Czermińskie stanowiące część wsi Czermno założone na niżej położonych i nieużytkowanych terenach wsi w 1781 r. przez dziedzica Czermna Kajetana Dembowskiego. Sprowadził on kolejno (w trzech rzutach) grupę 17 osadników olęderskich, wyposażając ich w znaczną ilość ziemi, obdarowując wieloma przywilejami. Przez 7 lat zwolnieni byli od wszystkich powinności z wyjątkiem robocizny w wysokości 2 dni z zasiedlonej włóki, mieli bezpłatne drewno na postawienie zabudowań. Po upływie "wolnizny" każdy z kolonistów miał płacić na dzień św. Marcina czynsz w wysokości 2 zł polskich z każdej morgi i obrabiać rocznie 4 dni szarwarku konno i 4 dni pieszo z każdej użytkowanej włóki. Wobec osadników zastosowany był przymus propinacyjny. Zostali oni zobowiązani do zakupu trunków wyłącznie w karczmie postawionej w Holendrach Czermińskich.

Wieś posiadała własny sąd, którego skład (sołtysa i dwóch ławników) zatwierdzał rokrocznie Kajetan Dembowski. Dziedzic przyznał również osadnikom 3 morgi ziemi pod budowę szkoły, wolne od czynszu i robocizny. Zobowiązał się do ponoszenia wszelkich kosztów związanych z melioracją gruntów. Każdy z osadników mógł sprzedać swoje gospodarstwo wraz z ziemią przy uiszczeniu opłaty dworowi w wysokości 2% wartości uzyskanej ze sprzedaży sumy. Wieś rzędowa położona po północnej i południowej stronie szosy z Wymyśla Polskiego do Gąbina, powyżej terenu zalewowego, na skarpie pradoliny Wisły. Poniżej skarpy, prostopadle do szosy Słubice-Dobrzyków, leży część północno-wschodnia wsi, pierwotnie zasiedlona przez Holendrów.

Zabudowa współczesna ulokowana po północnej stronie polnej drogi biegnącej przez osadę. Krajobraz kulturowy przekształcony, niemniej w dalszym ciągu czytelny - rozłogi pól, drogi obsadzone wierzbami, rowy odwadniające.