gm. Gostynin, pow. płocki, woj. mazowieckie

Wieś zasiedlona przez kolonistów niemieckich na prawie holenderskim w końcu XVIII w. Ok. 1800 r. istniała w niej szkoła ewangelicka. W 1827 r. było tu 17 domów i 162 mieszkańców. W 1881 - 22 domy i 173 mieszkańców, ziemi lekkiej żytniej - 124 morgi, łąk - 30 morgów. Znajdowała się w niej murowana szkoła elementarna.

Wieś ulicowa i rzędowa (wschodnia część) położona na zachód od Lucienia, nad Jeziorem Lucieńskim w linii wschód - zachód.

Krajobraz kulturowy właściwy dla osadnictwa holenderskiego przekształcony, m.in. na skutek letniskowego charakteru osady (wiele ośrodków wypoczynkowych).
Jedyna pozostałością świadczącą o pobycie osadników jest zachowany w centrum wsi cmentarz kolonistów.

Cmentarz - na planie prostokąta, położony po południowej stronie drogi, naprzeciwko szkoły. Całkowicie zarośnięty krzakami, samosiejką drzew. Brak zachowanych nagrobków.