gm. Parzęczew, pow. zgierski, woj. łodzkie

Wieś szlachecka zasiedlona przez osadników holenderskich w końcu XVIII w. w 1827 r. miała 16 domów i 162 mieszkańców. W 1890 r. miała 15 domów, 186 mieszkańców. Należała do parafii ewangelickiej w Aleksandrowie.

Wieś rzędowa położona na północ od wsi Sobień, w pobliżu Krasnodębów Starych i Karolinowa, z zagrodami rozlokowanymi po obu stronach drogi biegnącej przez osadę w układzie zbliżonym do równoleżnikowego.

Czytelne elementy krajobrazu kulturowego właściwego dla osadnictwa holenderskiego. Pola odchodzące od zagród nieznacznie opadają w miarę oddalania się od drogi. Liczne zachowane nasadzenia topoli i wierzby wyciągające nadmiar wód z gleby. Od strony południowej równolegle do drogi biegnie kanał odprowadzający nadmiar wody z gruntu.