gm. Parzęczew, pow. zgierski, woj. łodzkie

Wieś założona na początku XIX w. W 1827 r. miała 8 domów i 93 mieszkańców. W 1892 r. miała 8 domów i 102 mieszkańców.

Wieś rzędowa położona na zachód od Ozorkowa, w pobliżu Borszyna, z zagrodami rozlokowanymi po obu stronach drogi biegnącej przez osadę w układzie zbliżonym do równoleżnikowego.

Czytelne elementy krajobrazu kulturowego właściwego dla osadnictwa holenderskiego. Wieś usytuowana na naturalnym wzniesieniu terenu. Pola odchodzące od zagród nieznacznie opadają w miarę oddalania się od drogi. Liczne zachowane nasadzenia topoli i wierzby wyciągające nadmiar wód z gleby. Od strony północnej i południowej równolegle do drogi przebiegają dwa kanały odprowadzające nadmiar wody z gruntu.