gm. Nowy Staw, pow. malborski, woj. pomorskie

Wieś wzmiankowana w 1318 r., lokowana 1361, w 1776 wzmiankowane nazwiska mennonitów - Bicker, Epp, Fast, Jantzen, Neufeld, Wall, Wieb, Wiens. W 1820 r. wieś liczyła 281 mieszkańców w tym 38 mennonitów.

Układ przestrzenny wsi - ulicowo - placowy w osi płn. - płd.; z 4 dużymi gospodarstwami po zach. stronie wsi i 2 po płd.

Krajobraz kulturowy zachowany dobrze, czytelny układ przestrzenny, we wsi znajduje się jeszcze 7 domów drewnianych z XIXw., w tym jeden podcieniowy ( z zamurowanym obecnie podcieniem) i kilka budynków murowanych, głownie gospodarczych z k. XIXw. i pocz. XXw., współczesna zabudowa lokowana jest na dawnych siedliskach lecz form jest obca tradycji historycznej, zieleń historyczna zachowana fragmentarycznie wypierana przez współczesne nasadzenia; po wsch. i zach. stronie wsi pozostał dawny rozłóg pól i układ rowów melioracyjnych.

Nr 11 - budynek mieszkalny, usytuowany w płd. części wsi, po zach. stronie drogi, kalenicowo szczytowo, wybudowany w 3 ćw. XIXw.., drewniany, zrębowy o węgłach przesłoniętych deską imitującą boniowanie, na kamienno - ceglanej podmurówce, częściowo otynkowany, ze ścianką kolankową i szczytami oszalowanymi pionowo; więźba dachowa stolcowo - płatwiowa z zastrzałem, dach kryty dachówką holenderką i eternitem; elewacja szczytowa 3 osiowa, szczyt 4 osiowy, para okien ujęta wąskimi, zamkniętymi trójkątnie okienkami, powyżej dwa okienka zamknięte trójkątnie; elewacja wsch. 7 - osiowa, z wejściem pośrodku z szerokim gankiem dekorowanym laubzekinem na 3 środkowych osiach, w ściance kolankowej zamknięte trójkątnie okienka na osi okien parterowych.
Nr 34 dom podcieniowy wybudowany w 2 ćw. XIXw. usytuowany w środkowej części wsi, po zach. stronie drogi, kalenicowo, na kamiennej podmurówce, drewniany, zrębowy o węgłach przesłoniętych deską z częściowo otynkowaną elewacją, z oszalowanymi pionowo szczytami, z ryglowym podcieniem (obecnie zamurowanym) wspartym na 5 toskańskich kolumnach od strony wsch.
Nr 17 budynek mieszkalny usytuowany w środkowej części wsi, po zach. stronie drogi kalenicowo, wybudowany ok. poł. XIXw., na kamiennych fundamentach, drewniany, zrębowy o węgłach przesłoniętych deską częściowo otynkowany, z ryglową, otynkowaną facjatą we wsch. połaci dachu; dach kryty holenderką; elewacja wsch. 7 - osiowa, z wejściem na osi, z 3 osiową facjatą pośrodku.
Nr 24 budynek mieszkalny z 1858 r. drewniany, zrębowy, o obniżonym, dwuspadowym dachu, w płn. części drewniany, słupowo - ryglowy spichlerz oszalowany pionowo, przykryty częściowo eternitem, częściowo holenderką.