gm. Gronowo Elbląskie, pow. elbląski, woj. warmińsko - mazurskie

Wieś znajdująca się na obszarze terytorium elbląskiego założona w 1600, w 4 cw. XVIII w. wzmiankowany Peter Albrecht (być może także byli to Martin Penner i Johann Wiebe), W 1885 r. wieś liczyła 220 ha , 18 domów, 103 mieszkańców.

Układ przestrzenny wsi - kolonijna na terpach położona po płn. stronie drogi Jegłownik - Dąbrowo, od zach. ograniczona drogą biegnąca po grobli biegnącej od obwałowań Nogatu po szose Elbląg Malbork. Do 1945 roku zabudowę tworzyło ok. 15 zagród usytuowanych na koloniach pomiędzy gęstą siatką polderów

Krajobraz kulturowy wsi tworzą: czytelny układ terpów, rowów melioracyjnych i polderów, historyczna zabudowa jeszcze w l. 80 - tych ok. 4-5 zachowanych siedlisk ( na 19 ) obecnie zachowana szczątkowo, silnie przebudowana.

Zagroda holenderska w typie wzdłużnym usytuowana w płn. wsch. części zespołu dawnego PGR, na terpie, w osi wsch. zach. z domem od wsch. budynek mieszkalny oddzielony ścianą ogniową wzniesiony ok. ok. poł. XIXw., przebudowany w k. XIXw. na kamienno - ceglanej podmurówce, drewniany, otynkowany, z oszalowanym pionowo szczytem, o dwuspadowym dachu przykrytym eternitem; wnętrze przebudowane; elewacja szczytowa 3 - osiowa, szczyt dwupoziomowy, na dole 3 - osiowy, powyżej jedno okno; elewacja płd. 6 osiowa z wejściem na 3 osi od wsch. i wtórnym na osi zach. Obora postawiona w latach 40 - tych w miejscu starszej. Obiekt z złym stanie technicznym