gm. Tczew, pow. gdański, woj. pomorskie

Wieś założona w XIV w., własność klasztoru cystersów w Pelplinie; ponownie kolonizowana w 1774 r. W k. XVIII w. wieś liczyła 17 domów, w 1776 r. wzmiankowane nazwiska Boschmann, Dick, Ens, Heidbecht, Claasen, Manteler, Tiesen, Wall, Wiens, Willms; w 1820 roku na 151 mieszkańców 71 było mennonitami, w 2 poł. XIXw. areał wsi liczył 2091 mórg, mieszkało 132 osoby, w tym 48 mennonitów, stało 28 domów.

Układ przestrzenny wsi - łańcuchówka przywałowa na terpach po zach. stronie wału Wisły..

Krajobraz kulturowy wsi zachowany fragmentarycznie, w 1986 r. na historycznych 15 siedliskach dawna zabudowa istniała na 12, obecnie praktycznie całkowicie nowa zabudowa, czytelny rozłóg pól, sieć rowów melioracyjnych i fragmentarycznie zieleń przydomowa

brak obiektów związanych z osadnictwem holenderskim