Start | Wprowadzenie | Artykuły: Polska | Małopolska | Mazowsze | Ziemia Łęczycka | Żuławy | Nizina Sartawicko-Nowska | Ziemia Kwidzyńska | Ziemia Walichnowska | Ziemia Sieradzka | Ziemia Wieluńska |
Katalog obiektów --> Mazowsze
|
||
|
||
gm. Leoncin, pow. nowodworski, woj. mazowieckie (Gniewniki Holl. - Mapa Gilly-Crona - 1796, Gnieiowice - Mapa Kwatermistrzostwa - 1830, Gniewniewice - Mapa Chrzanowskiego - 1848)
Wieś założona w początkach XV w. Koloniści holenderscy sprowadzeni w XVIII w. Osadzeni na terenie rozciągającym się pomiędzy szosą a rzeką. W 1827 r. we wsi były łącznie 23 domy i 232 mieszkańców. W 1881 r. w Gniewniewicach Starych było 8 domów, miały one 360 morgów powierzchni, w Gniewniewicach Nowych było 15 gospodarstw i 235 morgów powierzchni, w Gniewniewicach Folwarcznych - 21 gospodarstw i 303 morgi gruntu. Wieś rzędowa usytuowana na północ od Leoncina, po obu stronach szosy prowadzącej z Nowego Dworu Mazowieckiego do Kamiona. Wszystkie zagrody usytuowane są na sztucznie usypanych wzgórkach, wzdłuż linii wschód-zachód, częścią mieszkalną ku wschodowi. Czytelne wszystkie charakterystyczne dla kolonizacji holenderskiej elementy krajobrazu kulturowego. Do dnia dzisiejszego zachował się tylko jeden obiekt, powstały w 1926 r. Nr 20 - dom mieszkalny
położony we wschodniej części
wsi. Mieści pod wspólnym
dachem część mieszkalną
i oborę. Wysokie ściany zbudowane
w konstrukcji wieńcowej
z węgłami łączonymi na
rybi ogon z ostatkami (2,40 m)
nakryte są dwuspadowym dachem
(3,65 m) o konstrukcji
krokwiowo-jętkowej, wzmocnionej
stolcem, pokrytym
blachą. Budynek dwutraktowy,
pięcioosiowy, z częścią
mieszkalną trzyosiową. W jej
centralnej części usytuowany
tradycyjny system ogniowy
skupiony wokół wąskiego komina
- ceglano-kaflowy. Do
ścian budynku od strony południowej dostawiona sień,
przez którą prowadzi wejście
do kuchni. Budynek zachowany
w niezbyt dobrym stanie,
część gospodarcza nieużytkowana,
zniszczona, nakryta
daszkiem pulpitowym. Cmentarz-przy drodze Leoncin-Gniewniewice Nowe, na planie prostokąta, czynny do 1944 r. Całkowicie zdewastowany, zarośnięty drzewami i krzewami, z jednym zachowanym nagrobkiem Karoliny Werman, zmarłej w 1930 r. Podstawową dokumentację architektoniczną (BK-Jerzy Szałygin, 1995) posiada również sześć nieistniejących obiektów. Wszystkie zbudowane były z drewna, na początku XX w. Dom nr 2 w 1. ćwierci XX w., nr 3-ok. 1920 r., nr 6-ok. 1915 r., nr 10 w 1919 r., nr 12 w 1922 r., nr 13 w 1928 r. SGKP, t. II, 1881, s. 628; T. Swat, Mennonici na Mazowszu... |
Start | Wprowadzenie | Artykuły: Polska | Małopolska | Mazowsze | Ziemia Łęczycka | Żuławy | Nizina Sartawicko-Nowska | Ziemia Kwidzyńska | Ziemia Walichnowska | Ziemia Sieradzka | Ziemia Wieluńska Copyright 2005 © jerzyszalygin@wp.pl |