gm. Stare Pole, pow. malborski, woj. pomorskie

Wieś założona w 1340 r. przez Rudolfa Kőniga na prawie chełmińskim, o powierzchni 40 włók. W 1485 r. Król Kazimierz odnowił przywilej lokacyjny, kościół szachulcowyz 1468 r., wielokrotnie naprawiany, został w 1816 r. rozebrany, a na jego miejsce w 1820 postawiono nowy W 1820 r. mieszkało w niej ( oraz Rothebude) 317 mieszkańców, w tym 6 mennonitów.

Układ przestrzenny wsi - ulicówka przywałowa położona po zach. stronie starego Nogatu. zabudowę tworzyły 3 duże gospodarstwa oraz kościół

W krajobrazie kulturowym wsi czytelny układ przestrzenny, stare siedliska, kościół z cmentarzem, na którym zachowały się barokowe stele, oraz pozostałości po drugim cmentarzu w płn. części wsi, gotycka kapliczka, zabudowę historyczną tworzą nieliczne budynki drewniane (wikarówka przy szosie malborskiej przeniesiona po 1945 r.) pochodzące z XIXw. oraz murowane z pocz. XXw., nie zachowały się istniejące niegdyś 2 domy podcieniowe i barokowa, murowana plebania.

Nr 17 - budynek drewniany usytuowany po wsch. stronie zach. ulicy, kalenicowo. Dom wybudowany został w k. XIXw. z drewna, w konstrukcji zrębowej, ze słupowo ramową konstrukcją ścianki kolankowej wystawki i szczytów oszalowanych pionowo. elewacja frontowa 7 osiowa z wgłębnym podcieniem na środkowych osiach z wejściem pośrodku; zachowana laubzekinowa dekoracja w szczytach domu.