gm. Nowy Dwór Gdański, pow. nowodworski, woj. pomorskie

Wieś założona w 1395 r. w 1727 ywmienione 24 nazwiska mennonitow, w 1776 r. wzmiankowane nazwiska Braun, Dicgrew, Dickmann, Dick, Ens, Epp, Giesbrecht, Heydebrecht, Isaac, Claassen, Klippenstein, Kroecker, Loewen, Martens, Neufeld, Penner, Reimer, Siemens, Stews, Wiebe, Wiele, Wulff, van Riesen; petycję z 1868 r. podpisali Dück, Johann i Jacob Ehm, Heinrich Ens,Huebert, Dietrich Loewen, Peter Penner, Sawatsky, Abraham Wiebe i Wiens. W 1885 r. wieś liczyła 2220 ha, stało 24 duże gospodarstwa i 39 domow zagrodniczych, obok 503 katolików i ewangelików mieszkało 87 mennonitów.

Układ przestrzenny wsi - łańcuchówka przywałowa po zach. stronie Izbowej Łachy, częściowo ulicówka.

Krajobraz kulturowy wsi zachowany fragmentarycznie, widoczny układ terpów, siedlisk i gospodarstw, rozłóg pól, sieć rowów melioracyjnych, obsada wierzbowa lokalnych dróg i rowów, aleja lipowa wzdłuż drogi do Solnicy, zachowana wysoka zieleń przydomowa. W 1986 r. na 15 siedliskach ( z ok. 20 historycznych) zachowała się dawna zabudowa (obecnie ok. 8 zagród holenderskich, 8 drewnianych domów z XIXw.), większość zabudowy współczesnej, często, zachowując dawne rozplanowanie siedliska, ale ze budynkami o odmiennej stylistyce.

Nr 33 - dawna zagrody holenderska w typie wzdłużnym usytuowana w zach. części wsi, po płn. stronie drogi prowadzącej na most na kanale Panieńskimi, kalenicowo, składająca się z budynku mieszkalnego i obory(przebudowanej) oddzielonej wysoką ścianą ogniową, stodoła rozebrana; dom wzniesiony w 4 ćw. XIXw., na ceglanych fundamentach, drewniany, zrębowy, otynkowany, ze ścianką kolankową i szczytem zach. ryglowym oszalowanymi pionowo; elewacja szczytowa 3 - osiowa, szczyt 4 - osiowy o małych, zamkniętych odcinkowo oknach zewnętrznych ujmujących parę okien środkowych i podwojoną wersją świetlikowych okien powyżej; elewacja wsch. 5 osiowa z wejściem na 2 osi od wsch. przesłoniętym współczesnym gankiem.
Nr 22 - dom z zagrody holenderskiej (budynki gospodarcze rozebrane) usytuowana w płdn. części wsi, po płn.. stronie lokalnej drogi, szczytowo, wzniesiony w 1800 r., przez cieślę o inicjałach A.F. S dla właściciela o inicjałach B.A, do 1945 r. własność Bruno Pennera, na wysokich, ceglanych fundamentach, drewniany, zrębowy, węgły przesłonięte deską imitującą pilaster toskański, ze szczytem oszalowanym pionowo, oraz ceramicznym dachu; elewacja szczytowa 3 - osiowa, szczyt 4 - osiowy, o ćwierćkolistych świetlikach ujmujących parę środkowych okien, powyżej pojedyncze okno; elewacja zach. 4 osiowa z podcieniem połaciowym osłaniającym okno i wejście w osiach od płn.
Nr 23 - dom z zagrody holenderskiej wzniesiony w 1885 r. dla Heinricha Petersa, na ceglanych fundamentach, drewniany, zrębowy, otynkowany, ze ścianką kolankową i szczytem zach. ryglowym oszalowanymi pionowo; elewacja szczytowa 3 - osiowa, szczyt 4 - osiowy o małych, zamkniętych odcinkowo oknach zewnętrznych ujmujących parę okien środkowych i podwojoną wersją świetlikowych okien powyżej; wnętrze przebudowane; elewacja wsch. 5 osiowa z wejściem na 2 osi od wsch. przesłoniętym współczesnym gankiem oraz parami okienek w ściance kolankowej nad każdym oknem.
w płd. części podwórza drewniana wozownia,