gm. Miłoradz, pow. malborski, woj. pomorskie

Wieś założona w 1338 r., wzmiankowana w r. w 1820 roku nie wymieniano mennonitów. W 1885 obejmowała 794 ha powierzchni , stało 25 domów i żyło 385 mieszkańców.

Układ przestrzenny wsi - ulicowo - placowa, obecnie ulicówka z obustronną zabudową drogi z Kończewic do Lisewa, z dwoma większymi gospodarstwami po stronie zach. i jednym po stronie wsch. z dwiema koloniami przy drodze w kierunku wsch. do Szymankowa.

Krajobraz kulturowy wsi częściowo zachowany, czytelny układ siedlisk, rozłóg pól, zieleń przydomowa. Zabudowa współczesna, w płd. części zachowany murowany dom z poc. XX w. oraz 2 budynki drewniane nr 6 z k. XVIII w. i nr 8 z k. XIXw. oraz cmentarz ewangelicki (mennonicki?).

Dom nr 6 dawny dom podcieniowy wzniesiony w k. XVIII w. rozbudowany w pocz. XIXw. podcień rozebrany po 1945 r., usytuowany w płd. cęści wsi, po wsch. stronie drogi, kalenicowo, zbudowany z drewna, zrębowy o przesłoniętych węgłach, z użyciem konstrukcji sumikowej w długich ścianach, z ryglowym, oszalowanym pionowo szczytem, symetrycznej, 7 - osiowej elewacji z wejściem pośrodku, o wysokim, ceramicznym dachu.
Cmentarz założony na prostokątnej parceli, dwukwaterowy, zachowany fragment obsady obwiedniej - jesiony i lipy, lipowa aleja, stela oraz fragmenty połamanych nagrobków.