gm. Cedry Wielkie, pow. gdański, woj. pomorskie

Wieś założona w 1354 r. na prawie chełmińskim przez Winricha von Kniprode; nowa lokacja "olenderska" w 1601 r., W 1613 płacono czynsz z 13 włók, 6 mórg ziemi. W 1748 wzmiankowanych było 5 mennonitów ( i 11 innych). W 1820 roku pośród 134 mieszkańców żyło 4 mennonitow. W 1885 r. wieś liczyła 396 ha, 22 domy, oraz 201 mieszkańców.

Układ przestrzenny wsi - ulicówka (łańcuchówka) przywałowa wzdłuż Martwej Wisły i Kanału Śledziowego.

Krajobraz kulturowy wsi zachowany częściowo, w 1986 r. z 15 starych siedlisk zabudowa na ok. 10; obecnie istnieje 5 zagród holenderskich, w tym jedna w typie kątowym, 6 drewnianych, w większości przebudowanych domów z k. XIXw. i pocz. XXw., 3 murowane domy z pocz. XXw. oraz szkoła z 1906 r. czytelny rozłóg pól, sieć rowów melioracyjnych i historyczna zieleń przydomowa.

Nr 35 - zagroda w typie kątowym usytuowana w płd. części wsi, po wsch. stronie wału nad Kanałem Śledziowym, kalenicowo, złożona z drewnianego domu, murowanej obory oraz drewnianej stodoły; budynek mieszkalny, zbudowany w 4 ćw. XIXw. na ceglanej podmurówce, zrębowy, otynkowany, ścianka kolankowa i szczyt oszalowane poziomo, stolcowo płatwiowa więźba dachowa z zastrzałem; elewacja szczytowa 2 osiowa, szczyt dwupoziomowy, w dolnej części okno ujęte prostokątnymi, zakończonymi trójbocznie świetlikami, powyżej para trójbocznie zamkniętych okienek; elewacje boczne przesłonięte współczesnymi murowanymi gankami, wnętrze przebudowane.