gm. Pruszcz Gdański, pow. gdański, woj. pomorskie

Wieś lokowana w 1346 r., ponownie na prawie emfiteutycznym w 1558; w 1613 r. liczyła 44 włóki 22 morgi wzmiankowany sołtys Korsch, W 1648 r. wymieniono 9 mennonitów ( i 8 innych); w 1820 r. liczyła 333 mieszkańców, w tym 11 mennonitów; W 1885 r. stało 58 domów i mieszkało 616 ewangelików i katolików oraz 6 mennonitów.

Układ przestrzenny wsi mieszany w płn. części ulicówka przywałowa na płd. brzegu Martwej Wisły, oraz jednodworcza, liniowa na terpach.

Krajobraz kulturowy wsi całkowicie zniekształcony przez nową zabudowę, z 20 dawnych siedlisk zachowały się jedynie pojedyncze budynki z pocz. XX w., niemal całkowicie przebudowane

Nr 85 - dom z zagrody holenderskiej, zbudowany w 1839 r. drewniany, zrębowy, z przesłoniętymi węgłami, ze oszalowanym pionowo szczytem, plan dwutraktowy, o nierównych traktach, z wielką izbą w płd.-zach. narożniku, czarną kuchnią w trakcie wielkiej izby, dwudzielną sienią w kształcie litery L oddzielającą rząd pomieszczeń gospodarczych., elewacja frotowa 6 - osiowa; ściana szczytowa 3 - osiowa, w szczycie dwupoziomowa, na dole 4 - osiowa, para prostokątnych okien ujęta ćwierćkolistymi świetlikami, półkolisty świetlik.