gm. Stare Pole, pow. malborski, woj. pomorskie

Wieś powstała w 1383 r. być może przywilej lokacyjny w 1441 r. miejsce osiedlenia kolonistów "holenderskich" W 1820 r. na 220 mieszkańców mieszkało tu 2 mennonitów

Układ przestrzenny wsi - częściowo ulicówka po obu stronach drogi w osi wsch. zach. oraz prostopadłej w kierunku płn.

Krajobraz kulturowy wsi tworzą głównie zabudowania z 1 ćw. XX w. - ceglane, jedno lub dwurodzinne typowe domy mieszkalne z niewielkimi budynkami gospodarczymi. Większymi obiektami jest dawna szkoła i willa z pocz. XX w. Zachowane są szczątkowo dwie zagrody holenderskie w typie wzdłużnym - nr 29 i nr 30(?), dwa budynki drewniane z pocz. XXw. nr 45 i 73. Zachowała się brukowana nawierzchnia ulicy wiejskiej a także dróg w kierunku Jegłownika i Kaczynosu ze szczątkową obsadą lipową. Po wsch. i zach. stronie wsi czytelny historyczny rozłóg pól pocięty rowami melioracyjnymi na zróżnicowane wielkością parcele,

Nr 29 - budynek mieszkalny powstały z zaadaptowania na mieszkania dawnej obory, prawdopodobnie zblokowanej w zagrodzie holenderskiej z budynkiem mieszkalnym, który się nie zachował. Budynek wybudowany została w 4 ćw. XIXw., o murowanym parterze, słupowo - ryglowej, wysokiej ściance kolankowej oszalowanej podobnie jak szczyty pionowo, o stolcowo - kleszczowej więźbie dachowej i zachowanym, wysokim dachu ceramicznym.
Nr 30(?) - zagroda holenderska w typie wzdłużnym usytuowana w centrum wsi, po wsch. stronie drogi, kalenicowo, złożona z budynku mieszkalnego, dawnej obory i fragmentu stodoły. Budynek mieszkalny o wtórnie wymurowanych ścianach w 1 ćw. XXw., stoi w miejscu tradycyjnej, wcześniejszej zabudowy, zapewne z pocz. XIXw.
Nr 21 - budynek usytuowany w centrum wsi, po zach. stronie ulicy, kalenicowo, pierwotnie drewniany, wzniesiony w 1ćw. XIXw., przebudowany w 1 ćw. XXw.
Nr 45 - budynek usytuowany w płn. części wsi, po zach. stronie ulicy, kalenicowo, wzniesiony w pocz. XXw., drewniany, parter zrębowy, wtórnie otynkowany, piętro i szczyty słupowo - ramowe, oszalowane pionowo.