ENGLISH VERSION



Start | Wprowadzenie | Ściągnij e-book | Konferencja 2001 | Podziękowania | Nota prawna | Kontakt
Artykuły: Polska | Małopolska | Mazowsze | Ziemia Łęczycka | Żuławy | Nizina Sartawicko-Nowska | Ziemia Kwidzyńska | Ziemia Walichnowska | Ziemia Sieradzka | Ziemia Wieluńska
Katalog obiektów --> Ziemia Kwidzyńska
Rudniki
Poprzednia miejscowość Previous village
Mapa powiatu

gm. Ryjewo, pow. kwidzyński, woj. pomorskie

(Do 1945 roku Rudnerweide, Klein Schardau)

Wieś Runderweide założona została w wyniku kontraktu osadniczego z 1742 r. Starosta sztumski, Michał Wiktor Bieliński nadał ten teren w dzierżawę 7 menonitom na 30 lat, co potwierdził przywilejem król August III w 1748 r. W 1772 r. menonici posiadali 14 łanów. Dużą powódź odnotowano m.in. w 1786 r. W 1885 r. osada liczyła 14 katolików, 25 ewangelików i 47 menonitów. Osada Klein Schardau, obecnie część Rudnik znana była już w XVII w. W 1756 r. starościna sztumska Tekla Bielińska nadała te tereny 3 menonitom. W 1885 r. zamieszkiwało ją 26 katolików, 32 ewangelików i 69 menonitów. W 1928 r. obie wsie połączono tworząc gminę administracyjną Runderweide.

Obecna wieś złożona z dwóch osad o układzie rzędówki i kolonii, położona na prawym brzegu Wisły, w północnej części niziny kwidzyńskiej. Ok. 15 km na północny –zachód od Kwidzyna.

Krajobraz kulturowy zachowany w dobrym stanie. Czytelny pierwotny układ siedlisk i pól.

Do zabytków wsi należy zagroda nr 26 z k. XIX w. W poł. XX w. istniała jeszcze zagroda nr 8 z 2 poł. XVIII w., w tym stodoła z 1753 r.

Nr 26 - dom zbudowany w 1903 r. Usytuowany w północno-wschodniej części wsi, ustawiony ścianą wzdłużną do głównej drogi biegnącej przez wieś. Po stronie północnej i wschodniej zabudowania gospodarcze. Przed domem zachowane oryginalne ogrodzenie z ceglanymi słupkami i kutą bramą. Dom częściowo podpiwniczony, parterowy ze ścianką kolankową i użytkowym poddaszem, nakryty dachem dwuspadowym. Elewacja wzdłużna zachodnia od strony drogi posiada na osi środkowej wystawkę, wystającą z połaci dachu. W partii przyziemia widoczne ślady po drewnianym ganku. W elewacji wzdłużnej wschodniej po stronie prawej drewniany ganek. Dom zbudowany na wysokiej podmurówce kamienno-ceglanej, drewniany w konstrukcji wieńcowej. Ścianka kolankowa odeskowana. Dach pokryty dachówką ceramiczną. Ozdoby nadszczytowe, listwy szczytowe ozdobnie wycinane. Stolarka okienna drewniana, ościeżnicowa z krzyżem okiennym. Okiennice drewniane, ramowo-płycinowe o trzech płycinach. Stolarka drzwiowa drewniana, ramowo-płycinowa.

    
H. Wiebe, Das Siedlunkswerk niederländischer Mennoniten im Weichseltal zwischen Fordon und Weissenberg bis zum Ausgang des 18. Jahrhunderts, Marburg 1952, ss. 40-41; J. Stankiewicz, Zabytki budownictwa i architektury na Żuławach, „Rocznik Gdański”, t. 15-16, 1956–1957, s. 538. http://kwidzynopedia.pl/index.php/Ryjewo, 14.07.2009.


Start | Wprowadzenie | Ściągnij e-book | Konferencja 2001 | Podziękowania | Nota prawna | Kontakt
Artykuły: Polska | Małopolska | Mazowsze | Ziemia Łęczycka | Żuławy | Nizina Sartawicko-Nowska | Ziemia Kwidzyńska | Ziemia Walichnowska | Ziemia Sieradzka | Ziemia Wieluńska

Copyright 2005 © jerzyszalygin@wp.pl