gm. Dobroń, pow. pabianicki, woj. łódzkie

Dawna wieś duchowna (kapituły krakowskiej) w byłym powiecie łaskim, gm. Wymysłów, par. Dobroń. W 1827 r. miała 62 domy i 481 mieszkańców. Olędrzy zostali osadzeni w niej w 1784 r.

Duża wieś usytuowana po obu stronach szosy Łódź – Sieradz. Część północna rozlokowana z północnego – zachodu ku południowemu wschodowi ma charakter rzędówki, z większością zagród usytuowanych po północnej stronie szosy. Część południowa – mocno przekształcona – wielodrożnicowa ma charakter podmiejski, z dominującą zabudową willową.

Tradycyjny krajobraz związany z osadnictwem holenderskim przekształcony. Zachowany cmentarz kolonistów.

Dawny ewangelicki cmentarz usytuowany jest przy drodze gruntowej odchodzącej w kierunku południowym od szosy przecinającej osadę, w pobliżu boiska szkolnego. Na terenie nekropolii zachowało się ok. 20 nagrobków oraz duży, metalowy krzyż. Na kilku nagrobkach zachowane inskrypcje w języku niemieckim. Na cmentarzu widoczne również pochówki związane z I (żołnierzy rosyjskich) i II (polskich żołnierzy wrześniowych) wojną światową.