gm. Borowiczki, pow. płocki, woj. mazowieckie

Pełnomocnik biskupa Kujaw, proboszcz Wolicki zasiedlił kolonistami kępę w 1759 r. Zabudowania po kolonistach sukcesywnie likwidowane jeszcze po II wojnie światowej, zamieszkałe aż do lat 60. XX w.

Kępa usytuowana w korycie Wisły na wysokości Ośnicy i Borowiczek (od strony północnej-miała nazwę Kępy Ośnickiej) oraz Tokar (od południowej - miała nazwę Kępy Tokarskiej). Okresowo były to dwie oddzielne kępy.

Krajobraz kulturowy czytelny - widoczne sztuczne nasadzenia wzdłuż pól, drogi dojazdowe osadzone wierzbami oraz pozostałości po siedliskach.