gm. Iłów, pow. sochaczewski, woj. mazowieckie

Osadnictwo holenderskie na kępie związane z zasiedlaniem terenów sąsiednich. Osadnicy sprowadzeni przez kasztelana sochaczewskiego Adama Lasockiego, w 1789 r. osadzeni na 1 włóce i 10 morgach gruntu. W 1887 r. na kępie mieszkało 21 ludzi gospodarujących na 65 morgach ziemi. Osadnicy przebywali na kępie aż do II wojny światowej. Na skutek zmiany koryta rzeki kępa przestała istnieć po 1969 r.

Kępa pierwotnie usytuowana była w korycieWisły na wysokości wsi Rakowo (od strony północnej) i Pieczyska Iłowskie (od południowej).