gm. Karczew, pow. otwocki, woj. mazowieckie

Wieś nazwę swą zawdzięcza powstałemu w 1675 r., z fundacji biskupa poznańskiego Stefana Wierzbowskiego Kolegium Pijarów w Górze Kalwarii, zapewne obdarowanemu tą kolonią. Najstarszymi znanymi mieszkańcami wsi byli osadnicy pochodzenia niemieckiego i holenderskiego, wyznania ewangelickiego. Znane są ich nazwiska: Jardell, Janke, Litke, Lemke, Radwald, Rozal, Daniel. W 1827 r. wieś liczyła tylko czterech gospodarzy, obszar gruntów wynosił 55 mórg. W XVIII w. osiedlili się tutaj koloniści polscy: Mateusz Golik, Jan Cygan (1782-1832) z nadwiślańskiego Mikówca, a takżeKazimierzBaran (1788-1830). Położona wzdłuż brzegu wiślanego wieś często narażona była na wylewy rzeki. Tutejsze gleby (mady) sprzyjały rozwojowi sadownictwa i warzywnictwa.

Wieś rzędowa usytuowana po wschodniej stronie Wisły, wzdłuż linii północ-południe, pomiędzy wałem wiślanym a wsią Glinki.

Tradycyjny krajobraz kulturowy mocno przekształcony, o zatartych cechach, z nową zabudową. Zachowane rowy melioracyjne odprowadzające wodę oraz wierzby i topole rosnące prostopadle do rzeki za wałem.