gm. Leoncin, pow. nowodworski, woj. mazowieckie

Osadnictwo holenderskie we wsi związane z zasiedlaniem przez kolonistów terenów sąsiednich, położonych bezpośrednio nadWisłą. Holendrzy osadzili się w osadzie w 1. połowie XIX w. Stanowili mniejszość spośród wszystkich mieszkańców.

Wieś rzędowa położona na południe od Nowin, wzdłuż linii wschód-zachód, przy szosie z Leoncina do Nowin, na północnym skraju Puszczy Kampinoskiej.

Mocno przekształcona, z całkowicie nową zabudową położoną na południe od szosy, woddaleniu od niej (ok. 100m).

Do 1993 r. istniał w niej ostatni budynek holenderski, położony po południowej stronie szosy, zbudowany rękami cieśli stawiającego podobne domy na terenie na północ od puszczy - Wacława Zielińskiego, który w nim mieszkał. Drewniany sosnowy dom mieścił pod wspólnym dachem część mieszkalną (od wschodu), oborę i stodołę. Zbudowany byłwkonstrukcji wieńcowej, z węgłami łączonymi na rybi ogon z ostatkami oraz słupowo-ryglowej oszalowanej pionowymi deskami (stodoła). Układ pomieszczeń we wnętrzu części mieszkalnej był dwutraktowy, dwubiegowy, z centralnie umieszczonym systemem ogniowym.