gm. Iłów, pow. sochaczewski, woj. mazowieckie

Wieś zasiedlona przez kolonistów holenderskich najprawdopodobniej pod koniec XVIII w. Stanowiła wówczas część sąsiednich osad-Łazisk lub Obór. Po raz pierwszy wymieniona pod obecną nazwą w SGKP, gdzie nadmieniono, że należy do parafii ewangelickiej Iłów.

Wieś rzędowa usytuowana wzdłuż linii północ-południe po północnej stronie drogi z Młodzieszyna do Iłowa. Zagrody położone głównie po zachodniej stronie polnej drogi biegnącej przez osadę. Stoją kalenicą do niej.

Krajobraz kulturowy zachowany w dobrym stanie - czytelne rozłogi pól, sztuczne nasadzenia drzew, związane z pierwotnie podmokłym terenem.

Zachowane trzy przykłady holenderskich domów mieszczących pod wspólnym dachem część mieszkalną i oborę. Wszystkie w stanie destrukcji, od dawna nie zamieszkałe, bez numerów. Obiekty ulokowane wzdłuż linii północ-południe, częścią mieszkalną ku południowi. ściany wykonane w technologii glinobitej, z gliny zmieszanej z sieczką. Część gospodarcza domu w północnej części osady murowana z cegły spojonej zaprawą wapienną. Dom w południowej części wsi (na fotografii) z gankiem od strony podwórza. Dachy dwóch domów nie zachowane, w jednym, w części południowej wsi, dach krokwiowo-jętkowy, pokryty papą.