gm. Brochów, pow. sochaczewski, woj. mazowieckie

Wieś rzędowa w pobliżu Śladowa, zasiedlona przez osadników najprawdopodobniej w 1. połowie XIX w. W 1875 r. osada miała 614 mieszkańców.

Położona po południowej stronie szosy z Nowego Kazunia do Kamiona, z zagrodami ulokowanymi po obu stronach drogi.

Krajobraz kulturowy związany z osadnictwem zachowany w bardzo dobrym stanie - liczne sztuczne nasadzenia drzew i krzewów, zarówno wokół zagród, jak i na miedzach pól, zachowane tradycyjne rozłogi pól, kanały odwadniające odprowadzające nadmiar wód do Kanału Kromnowskiego. Zabudowa współczesna częściowo ulokowana na sztucznie usypanych wzgórkach, brak tradycyjnej architektury związanej z osadnictwem holenderskim.

Cmentarz - na planie prostokąta, w zachodniej części wsi, po północnej stronie polnej drogi biegnącej przez osadę. Usytuowany na sztucznie usypanym wzgórku, graniczy z terenem szkoły. Zachowało się 13, w większości uszkodzonych, płyt nagrobnych z końca XIX i początku XX w. Najlepiej zachowana płyta Jakoba Stefana Drachenberga, zmarłego w 1882 r.