gm. Słubice, pow. płocki, woj. mazowieckie

Wieś rzędowa założona przez osadników holenderskich na początku XIX w. W 1827 r. były w niej 2 domy i 17 mieszkańców. W 1889 r. zamieszkiwało ją 93 mieszkańców. Miała wówczas powierzchnię 119 morgów.

Osada położona po południowej stronie Wisły, pomiędzy Kępą Kamińską a Kępą Izabela. Rozciąga się na północ od starego wału przeciwpowodziowego (przecięta jest nowym wałem). Zagrody ulokowane wzdłuż linii wschód-zachód na sztucznie usypanych wzgórkach.

Wszystkie elementy tradycyjnego holenderskiego krajobrazu kulturowego (siedliska, rozłogi pól, rowy melioracyjne, drogi dojazdowe, obsadzone wierzbami miedze i drogi dojazdowe do gospodarstw) zachowane w bardzo dobrym stanie. Ostatnie z holenderskich domów rozebrane w latach 70. XX w.