gm. Iłów, pow. sochaczewski, woj. mazowieckie

Wieś rzędowa założona przez Holendrów w 1789 r. Stanisław Zabłocki, cześnik ziemi gostynińskiej, osadził na Łęgu Suchodolskim, na 3 włókach i 4 morgach Krystiana Mara, Piotra Rynasa, Krystiana Klesia, Jakuba Gołąbka, Piotra Pankraca i Piotra Ładyszkę.W1827 r. miała 8 domów i 77 mieszkańców. W 1890 r. zamieszkiwało w niej 149 mieszkańców gospodarujących na 264 morgach ziemi.

Położona po południowej stronie Wisły, pomiędzy Piotrkówkiem a Władysławowem. Zabudowa osady pierwotnie po obu stronach niskiego wału przeciwpowodziowego biegnącego środkiem wsi (biegnie po nim droga), usytuowana wzdłuż rzeki, odgrodzona od rzeki nowym wałem przeciwpowodziowym. Od biegnącej środkiem osady głównej drogi odchodzą w kierunku północnym i południowym drogi dojazdowe do gospodarstw posadowionych na sztucznie usypanych wzniesieniach.

Krajobraz kulturowy zachowany w dobrym stanie - widoczne rozłogi pól obsadzone wierzbami i topolami, kanały odwadniające oraz stawy gromadzące nadmiar wody. Brak zachowanych obiektów tradycyjnej architektury.