gm. Dąbie, pow. kolski, woj. wielkopolskie

Wieś duchowna (wł. arcybiskupstwa gnieźnieńskiego) zasiedlona przez osadników holenderskich w 1779 r. W 1789 r. liczyła 16 domów i 129 mieszkańców. W 1827 r. miała 22 domy i 169 mieszkańców (łącznie z Grabiną Małą).

Wieś rzędowa położona na północny-zachód od Dąbia, na północ od drogi prowadzącej do Koła. Zagrody rozlokowane po obu stronach drogi, na naturalnym wzniesieniu terenu, opadającego w kierunku rzeki Ner.

Krajobraz kulturowy związany z osadnictwem holenderskim czytelny. Zachowane tradycyjne rozłogi pól oraz posadowienie zagród, a także oczka wodne gromadzące nadmiar wody gruntowej. Brak przykładów tradycyjnej architektury związanej z osadnikami.