gm. Kłodawa, pow. kolski, woj. wielkopolskie

Wieś szlachecka (wł. Daniel Słubicki) zasiedlona przez osadników holenderskich w 1789 r. W 1827 r. wieś liczyła 10 domów i 105 mieszkańców. W 1884 r. miała powierzchnię 65 morgów, z tego 52 morgi gruntów ornych i 13 morgów błotnych łąk. W jej skład wchodziły osady dawniejsze (przeduwłaszczeniowe): 13 - każda miał po 4 morgi gruntu ornego i 1 morgę łąki oraz nowsze (pouwłaszczeniowe): 10 - o mniejszym i bardziej zróżnicowanym areale (od niecałej morgi po 5 morgów). Wszyscy mieszkańcy wsi (147) byli, jak podaje Słownik Geograficzny, wyznania rzymsko-katolickiego.

Mała wieś rzędowa położona na północ od wsi Bierzwienna Długa, na zachód od szosy Kłodawa - Przedecz. Zabudowania położone po obu stronach drogi biegnącej przez osadę z północy na południe.

Krajobraz kulturowy właściwy dla osadnictwa holenderskiego przekształcony. Brak materialnych świadectw pobytu kolonistów.