gm. Dąbie, pow. kolski, woj. wielkopolskie

Wieś duchowna (wł. arcybiskupstwa gnieźnieńskiego) położona nad rzeką Ner, zasiedlona przez osadników holenderskich w 1783 r. W 1789 r. liczyła 15 domów i 141 mieszkańców. W 1790 miała 17 domów. W 1827 r. miała 28 domów i 455 mieszkańców. W 1889 r. składała się z kolonii, osady i osady karczemnej. Kolonia miała 67 domów i 632 mieszkańców, osada i osada karczemna po 1 domu i 7 mieszkańcach.

Dawna wieś położona na granicy wsi Majdany i Budy Przybyłowskie. Zagrody rozlokowane po zachodniej stronie drogi biegnącej południkowo przez osadę w pobliżu Warty.

Krajobraz kulturowy związany z osadnictwem holenderskim zachowany w dobrym stanie. Liczne nasadzenia drzew i krzewów, posadowienie zagród na podwyższeniu terenu oraz kanały odwadniające świadczą o pobycie kolonistów. Brak przykładów tradycyjnej architektury związanej z osadnikami.