gm. Nowy Dwór Gdański, pow. nowodworski, woj. pomorskie

Wieś powstała w wyniku późnej kolonizacji po 1700 roku, prowadzonej aż po k. XIXw. W 1820 r. liczyła 258 mieszkańców, w tym 104 mennonitów, w 1868 podpisany pod petycją z Kępek kupiec J. Dyck,

Układ przestrzenny wsi - łańcuchówka przywałowa po wsch. i płn stronie rzeki Nogat ( odnoga zwana do 1945 r. Kabbelwasser), oraz po zach. stronie odnogi kanału Cieplicówka (do 1945 r. zwanego Biberzug).z jednodworczymi koloniami

Krajobraz kulturowy wsi znajduje się w stanie dobrym, zachowało się zagrody w typie wzdłużnym i w typie kątowym częściowo z wymienionymi zabudowaniami gospodarczymi; wiele siedlisk zaznaczonych na mapie obecnie opustoszało, ale położone w pobliżu drogi są remontowane i intensywnie przebudowywane, zwłaszcza w części gospodarczej. Układ kątowy czy wzdłużny realizowany jest współczesnymi formami budynków. W płd. części znajduje się mennonickim cmentarzoraz częściowo prowadzaca w jego stronę brukowana droga zs szpalerem starodrzewu dębowego.

Nr 3 - zagroda holenderska w typie wzdłużnym usytuowana na terpie w płn. części wsi, po wsch. stronie drogi biegnące po wale, kalenicowo, część gospodarska wyższa, obora przebudowana, otynkowana; budynek mieszkalny z ok. poł. XIXw. drewniany, zrębowy, otynkowany; szczyt oszalowany pionowo, więźba dachowa krokwiowo - jętkowa, dach kryty eternitem; wnętrze o zbliżonych wielkością traktach, z wielką izbą w płd. - zach. narożniku, czarną kuchnią pośrodku; elewacja szczytowa przebudowana, ob.2 - osiowa, szczyt 1 - osiowy; elewacja zach. 4 osiowa, z wejściem na osi płn.
Nr 4 - zagroda holenderska w typie wzdłużnym usytuowana na terpie w płn. części wsi, po wsch. stronie drogi biegnące po wale, kalenicowo, część gospodarska oddzielona ścianą ogniową tej samej wysokości co budynek mieszkalny, obora przebudowana, otynkowana; budynek mieszkalny z 4 ćw.. XIXw. drewniany, zrębowy, otynkowany; ścianka kolankowa i szczyt oszalowane pionowo, więźba dachowa stolcowo - płatwiowa z zastrzałem, dach kryty dachówką holenderką; wnętrze przebudowane; elewacja płd. 2 - osiowa, szczyt 4 - osiowy- para okien ujęta prostokątnymi, świetlikami, powyżej prostokątny świetlik; elewacja zach. 4osiowa z wejściem na 2 osi od płn. przesłoniętym gankiem.
b.n. - zagroda holenderska w typie wzdłużnym usytuowana na kolonii w płd. części wsi, po zach. stronie lokalnej drogi, kalenicowo, część gospodarska oddzielona wysoką ścianą ogniową wyższa, obora w dolnej części murowana, otynkowana; wyżej drewniana przebudowana, budynek mieszkalny z ok. poł. XIXw., otynkowany; szczyt oszalowany pionowo, dach kryty dachówką holenderką, z ryglową, częściowo otynkowaną całkowicie wystawką od wsch. wspartą na zamurowanym podcieniu; wnetrze i elewacje przebudowane; elewacja płd. ob.2 - osiowa, szczyt 4 - osiowy - para okien ujęta prostokątnymi świetlikami z prostokątnym świetlikiem w zwieńczeniu; elewacja wsch. ob. 6 - osiowa, z 3 - osiowym ryzalitem na2-4 osi od płd. i wejściem na 3 osi, wystawka 2 osiowa z zachowanym ryglem w ścianie czołowej.
Cmentarz mennonicki powstał zapewne w pocz. XIXw. usytuowany nad wałem , po płn. stronie polnej drogi, w oddaleniu ok. 200 m od zabudowań gospodarstwa; zalozony na parceli zbliżonej do kwadratu ( rzeczywistego kształtu nie sposób obecnie odczytać), pierwotny układ zapewne jedno lub dwukwaterowy; silnie zdewastowany, o wyciętych drzewach pierwotnej obsady w rozrosłych samosiewach, zachowany pojedynczy starodrzew kasztanowca, dębu i świerka; groby zdewastowane i rozkopane, nagrobki połamane, stwierdzono istnienie niemal wyłącznie betonowych tumb i cokołów , jeden przedwócony cippus pochodzący z 1 poł. XIX w. o nieczytelnej inskrypcji oraz połamane fragmenty ceramicznej rzeźby. Nie natrafiono na żadne inskrypcje.