gm. Sadlinki, pow. kwidzyński, woj. pomorskie

W 1624 r. osada Małe Nebrowo wyodrębniła się z Wielkiego Nebrowa. Od 1630 r. zaczęli napływać koloniści niemieccy, głównie z Pomorza Zachodniego. Wieś ucierpiała od powodzi w latach 1663, 1670 i 1672. Mieszkańcy wsi byli zobowiązani wspólnie z mieszkańcami Wielkiego Nebrowa pilnować wału wiślanego i wspólnie likwidować zatory lodowe oraz płacić za naprawę. W 1788 r. znajdowało się we wsi 17 gospodarstw. Chłopi osadzani na prawie długoletniej dzierżawy od 1788 r. otrzymywali ziemię w dożywotnie użytkowanie. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 1548 mórg, 86 budynków, 22 domy, 247 mieszkańców w tym 12 katolików i 235 ewangelików. Szkoła ewangelicka, parafia katolicka i ewangelicka znajdowała się na miejscu.

Wieś o układzie rzędówki, położona na prawym brzegu Wisły, w południowej części niziny kwidzyńskiej, ok. 20 km na południe od Kwidzyna.

Krajobraz kulturowy zachowany w bardzo dobrym stanie, czytelny pierwotny układ siedlisk i pól.