ENGLISH VERSION



Start | Wprowadzenie | Ściągnij e-book | Konferencja 2001 | Podziękowania | Nota prawna | Kontakt
Artykuły: Polska | Małopolska | Mazowsze | Ziemia Łęczycka | Żuławy | Nizina Sartawicko-Nowska | Ziemia Kwidzyńska | Ziemia Walichnowska | Ziemia Sieradzka | Ziemia Wieluńska
Katalog obiektów --> Mazowsze
KĘPA NOWODWORSKA - CZ. M. NOWY DWÓR MAZ.
Poprzednia miejscowość Previous village
Objaśnienia
Mapa powiatu

gm. Nowy Dwór Maz., pow. nowodworski, woj. mazowieckie

(Kępa Nowodworska - Tabella - 1827, Nowodworska Kępa - Mapa Kwatermistrzostwa - 1830)

Wieś założona przez osadników holenderskich w 1781 r., zamieszkana przez ich potomków do 1945 r.

Dawna wieś rzędowa, obecnie włączona w granice miasta (w jego zachodniej części), z zabudową położoną po północnej stronie drogi. Pierwotnie położona była za niskim wałem przeciwpowodziowym usypanym przez osadników. Obecnie główna szosa, od której odchodzą drogi dojazdowe do gospodarstw biegnie wzdłuż wysokiego wału przeciwpowodziowego usypanego wzdłuż Wisły. Budynki usytuowane wzdłuż linii wschód-zachód, na sztucznie usypanych wzgórkach, obsadzonych wierzbami i topolami.

Krajobraz tradycyjny przekształcony, głównie poprzez obsadzenie praktycznie całej uprawnej ziemi drzewami owocowymi. Zachowało się kilka domów holenderskich stanowiących przykłady tradycyjnej zabudowy:

ul. Kępa Nowodworska nr 1 - dom zbudowany w 1903 r. mieszczący pod wspólnym dachem część mieszkalną i oborę. Posadowiony po południowej stronie ulicy. Gospodarstwo ogrodzone zniszczonymi płotami sztachetowymi oraz plecionymi wierzbowymi. Konstrukcja ścian budynku drewniana (sosna i dąb), wieńcowa, z węgłami łączonymi na rybi ogon bez ostatków, szalowana deskami. Więźba dachowa sosnowa, krokwiowo-jętkowa, wzmocniona krzepicami. ściany średniej wysokości (2,20 m) nakryte średnim dachem dwuspadowym (3 m) pokrytym blachą. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, trzyosiowe, z nowym kominem umieszczonym centralnie. Część gospodarcza (obora) przebudowana, jej funkcję zmieniono na magazynową. Budynek zachowany w złym stanie;

ul. Kępa Nowodworska nr 2 - dom zbudowany w 1921 r., mieszczący pod wspólnym dachem część mieszkalną oraz magazyn. Posadowiony po północnej stronie ulicy, szczytem do niej, na sztucznie usypanym wzniesieniu. Gospodarstwo przekształcone, o współczesnej funkcji. Konstrukcja ścian budynku drewniana (sosna i dąb), wieńcowa, z węgłami łączonymi na rybi ogon bez ostatków, szalowana deskami. Więźba dachowa sosnowa, krokwiowo-jętkowa, wzmocniona krzepicami. ściany wysokie (2,70 m), nakryte wysokim dachem dwuspadowym pokrytym blachą. Od strony wschodniej do budynku dostawiony ganek, z którego wejście prowadzi do sieni. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, trzyosiowe, z kominem umieszczonym centralnie w sieni. Część gospodarcza przebudowana, pełni funkcję magazynową. Budynek zachowany w dobrym stanie.

ul. Kępa Nowodworska nr 3a - dom zbudowany ok. 1920 r., mieszczący pod wspólnym dachem część mieszkalną i gospodarczą. Posadowiony po północnej stronie ulicy, kalenicą do niej, na sztucznie usypanym wzniesieniu, prowadzi do niego droga dojazdowa. Gospodarstwo ogrodzone zniszczonymi płotami sztachetowymi oraz plecionymi wierzbowymi. Konstrukcja ścian budynku drewniana (sosna), wieńcowa, z węgłami łączonymi na rybi ogon z ostatkami, częściowo szalowana deskami. Więźba dachowa sosnowa, krokwiowo-stolcowa, oparta na trempelku. ściany wysokie (3 m - z tremplem), nakryte wysokim dachem dwuspadowym (4 m) pokrytym papą. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, dwuosiowe, z nowym kominem umieszczonym centralnie. Część gospodarcza - obora przebudowana, jej funkcję zmieniono na magazynową. Budynek zachowany w złym stanie.

ul. Kępa Nowodworska nr 4 - dom zbudowany na początku XX w., mieszczący pod wspólnym dachem część mieszkalną i oborę. Posadowiony na sztucznie usypanym wzniesieniu, po północnej stronie ulicy, szczytem do niej, w niewielkim oddaleniu od ulicy. Gospodarstwo ogrodzone płotami sztachetowymi. Konstrukcja ścian budynku drewniana (sosna i dąb) zrębowo-sumikowo-łątkowa, z węgłami łączonymi na rybi ogon bez ostatków, szlowana deskami oraz częściowo murowana z pustaka (fragment obory). Więźba dachowa sosnowa, krokwiowo-jętkowa, wzmocniona stolcem. ściany wysokie (2,70 m), nakryte średnim dachem dwuspadowym (3,5 m) pokrytym blachą, z lukarną od strony wschodniej. Wnętrze części mieszkalnej dwutraktowe, trzyosiowe, z przebudowanym systemem ogniowym umieszczonym centralnie. Z obu stron wejście do sieni i kuchni poprzedzone gankami. Wejście na strych z sieni po szerokich policowych schodach. Część gospodarcza - obora nieznacznie przebudowana. Budynek zachowany w dobrym stanie.


    
KZSP, s. 50;
SGKP, t. III, 1886, s. 246.


Start | Wprowadzenie | Ściągnij e-book | Konferencja 2001 | Podziękowania | Nota prawna | Kontakt
Artykuły: Polska | Małopolska | Mazowsze | Ziemia Łęczycka | Żuławy | Nizina Sartawicko-Nowska | Ziemia Kwidzyńska | Ziemia Walichnowska | Ziemia Sieradzka | Ziemia Wieluńska

Copyright 2005 © jerzyszalygin@wp.pl